- желкөз
- зат. Терезенің жел кіретін көзі, желдеткіш. – Иә, көгілдір көктем де келді, - деді ол кабинет терезесінің ж е л к ө з і н ашып. – Таза ауа енсін (Лен. жас, 12. 04. 1977, 4).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.